Κολπική ταχυκαρδία
Η κολπική ταχυκαρδία είναι μια υπερκοιλιακή ταχυκαρδία με κολπική συχνότητα που κυμαίνεται μεταξύ 100-250 συστολών/λεπτό και παρατηρείται σε άτομα με φυσιολογική καρδιά καθώς και σε άτομα με δομική καρδιοπάθεια, συμπεριλαμβανομένων αυτών με συγγενή καρδιοπάθεια. Ο κυριότερος μηχανισμός είναι ο παθολογικός αυτοματισμός (με προοδευτική αύξηση και μείωση της κολπικής συχνότητας πριν και μετά την ταχυκαρδία), χωρίς να αποκλείονται η πυροδοτούμενη δραστηριότητα (καθυστερημένα μετεκπολωτικά δυναμικά) και η μικρο-επανείσοδος. Κυκλώματα μακρο-επανεισόδου παρατηρούνται σε ασθενείς με δομική καρδιοπάθεια (συνηθως συγγενείς καρδιοπάθειες) καθώς και μετά από εκτεταμένη κατάλυση του αριστερού κόλπου σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή.
Οι συνηθέστερες εστίες είναι η τελική ακρολοφία, οι πνευμονικές φλέβες, το κολπικό διάφραγμα και ο στεφανιαίος κόλπος. Σπανιότερα, η εστία εντοπίζεται πέριξ του κολποκοιλιακού κόμβου και στην μη στεφανιαία αορτική πτυχή (ανταποκρίνονται στην αδενοσίνη). Οι ασθενείς χωρίς δομική καρδιοπάθεια έχουν άριστη πρόγνωση.
Τα συμπτώματα της κολπικής ταχυκαρδίας περιλαμβάνουν:
• αίσθημα παλμών (συνήθως η κολπική ταχυκαρδία είναι ρυθμική). Ωστόσο, ανάλογα με τον μηχανισμό, μπορεί να παρατηρηθεί ακανόνιστος ρυθμός.
• δύσπνοια
• ζάλη, προλιποθυμικό ή συγκοπτικό επεισόδιο
• προκάρδιο άλγος
• επί ακατάπαυστης ταχυκαρδίας είναι δυνατόν να αναπτυχθεί μυοκαρδιοπάθεια με σημεία και συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας
Στο ΗΚΓ επιφανείας τα κύματα Ρ της ταχυκαρδίας έχουν διαφορετική μορφολογία και άξονα σε σχέση με αυτά του φλεβοκομβικού ρυθμού και διαχωρίζονται μεταξύ τους από ισοηλεκτρική γραμμή (σε αντίθεση με τον κολπικό πτερυγισμό). Αρνητικό κύμα Ρ στις απαγωγές Ι, aVL ή θετικό στην V1 ενισχύει την πιθανότητα προέλευσης της αρρυθμίας από τον αριστερό κόλπο. Για τον ακριβή εντοπισμό της εστίας απαιτείται ηλεκτροφυσιολογική μελέτη.
Για τον τερματισμό της αρρυθμίας έχουν χρησιμοποιηθεί β-αναστολείς, μη-διυδροπυριδινικοί αναστολείς ασβεστίου, αδενοσίνη και φάρμακα των κατηγοριών ΙA, IC και III με πτωχά αποτελέσματα. Σε αιμοδυναμικά ασταθείς ασθενείς γίνεται ηλεκτρική καρδιομετατροπή. Για το μακροχρόνιο έλεγχο της συχνότητας χρησιμοποιούνται β-αναστολείς και μη-διυδροπυριδινικοί αναστολείς ασβεστίου. Σε ασθενείς με ανθεκτική στα φάρμακα κολπική ταχυκαρδία διενεργείται κατάλυση με ραδιουψίσυχνο ρεύμα μέσω καθετήρα με ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχίας.
Σε αντίθεση με την κολπική μαρμαρυγή και τον κολπικό πτερυγισμό, στους ασθενείς με κολπική ταχυκαρδία δεν απαιτείται θεραπεία με αντιπηκτικά φάρμακα.
Στο εργαστήριο ηλεκτροφυσιολογίας της Β΄ Καρδιολογικής Κλινικής η κολπική ταχυκαρδία χαρτογραφείται με ειδικό τρισδιάστατο σύστημα χαρτογράφησης που επιτρέπει την εύκολη εντόπιση της αυτοματικής εστίας (εικόνα).